Sail Away Port Douglas 29 juli

Om 8 uur worden we opgehaald voor onze dagtrip op de boot, een catamaran. Er gaan gelukkig meer kinderen mee, dat is wel een leuk idee. Toch zitten de kinderen behoorlijk bij hun ouders, want er staat een straf windje en een catamaran op open zee waar je met 32 man op zit is toch best pittig. Pepijn en Cees voorop, ik bovenop met Emmy, voeten op een reling en daar gaan we. Landrotten proberen hun zeebenen uit, dat is nog wel een dingetje. Controle overboord en je mee laten voeren door de ruige zee. Hmmm. Maar prachtig. Vlakbij het eiland na ruim een uur varen stappen we over op kleine boot, waar we door het glas op de bodem al koraal kunnen zien. Flippers en snorkelbril mee en het eiland op. We mogen onder begeleiding snorkelen. Dat is maar goed ook voor ons als beginners. Flippers hoog houden en niet het koraal raken. Niet helemaal gelukt aan onze knieën te zien later. Maar we zien prachtige visjes, veel schitterend koraal, soms een vaal bruin veld en yes! Een schildpad. Zwemt heel rustig onder ons. We vinden het allemaal spannend, maar wel tof. Daarna wil Emmy in het zand spelen en Pepijn even zitten. Een korte Tour over het kleine eiland volgt om 12.15 uur en er blijkt een familie te wonen die op het eiland past, samen met regelmatig bezoek van onderzoekers. We krijgen info over het ontstaan van de Low Isles en krijgen ook de tijd om het te vertalen voor de kids dit keer. Dan weer terug naar de boot voor een heerlijke lunch en we zoeken een plek voor de terugreis, die belooft wild te worden door de wind. Pepijn en ik achterin, de helden voorop. Toch hebben wij het eerste avontuur in de pocket als we op zee een boot op sleeptouw nemen wiens motor stuk is. Die kitesurfers slepen we wel even mee.. Het valt niet mee, want tijdens het aankoppelen wordt er 'man overboard' geroepen en zien we een man al zwemmend terug naar de boot gaan en proberen erop te klimmen. Het lukt gelukkig, stoere jongens en meiden die kitesurfers en bootmensen en we gaan weer op weg. Emmy en Cees hebben door het draaien van de boot een grote golf gevangen en komen opwarmen achterop. De jongste wordt een beetje blauw van de kou, beetje groen ook opeens maar door alle trucen uit het boek wordt de zeeziekte bedwongen. De zee worden we gelukkig ook meester en na een lange terugreis zijn wel gelukkig weer aan wal. Een ervaring rijker, een illusie (zeebenen) armer. Maar het beeld van de schildpad, ditmaal niet op de foto maar in ons hoofd, raken we mooi niet meer kwijt! Wel op de foto de Lemon haaien, die achter de boot zwemmen tijdens de lunch, en prachtig gezicht, Pepijn is er wild van. Rustig avondje, morgen weer een nieuwe dag. Iets met krokodillen geloof ik. De kinderen mogen kiezen.m